26


Σκυμμένοι από πάνω, όπως πριν από δέκα μέρες στο παρόμοιο ημερολόγιο του Χιμένεθ, ο Χουάν διάβαζε και μετέφραζε. Η Τζέιν παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή και ανυπομονησία.

...ακτές τής νότιας Αμερικής και χίλια πεντακόσια μίλια ανατολικά από την Αυστραλία. Πλέουμε ανάμεσα σε κοραλλιογενή νησιά. Προσπαθώ να αποφύγω τους πολυάριθμους υφάλους που κάθε τόσο συναντώ. Ο άνεμος είναι ούριος. Κατευθυνόμαστε δυτικά.
4 Ιουνίου
Αράξαμε σε μια εξωτική ακτή. Βλέποντας οι ιθαγενείς τόσο μεγάλα πλοία απομακρύνθηκαν από την παραλία τρομοκρατημένοι. Κατεβάσαμε δύο βάρκες για να γνωρίσουμε τον τόπο. Οι κάτοικοι που δεν είχαν ξαναδεί λευκούς, νόμισαν ότι ήρθαμε από άλλο κόσμο. Ευτυχώς δεν έδειξαν εχθρικές διαθέσεις.
5 Ιουνίου
Ο Φερνάρντο κι εγώ φορέσαμε σήμερα τις επίσημες στολές μας και κατεβήκαμε με σκοπό να πλησιάσουμε τους ιθαγενείς. Μας υποδέχτηκαν σαν θεούς. Οργάνωσαν τελετή για να μας τιμήσουν. Τραγουδούν με ευχάριστους ρυθμούς σε μια εντελώς άγνωστη γλώσσα. Η συνεννόηση μπορεί να γίνει μόνο με νοήματα.
6 Ιουνίου
Βρισκόμαστε πάνω σ’ ένα μικρό νησί. Ο αρχηγός τής φυλής προσπαθεί να μας δώσει να καταλάβουμε ότι η διάθεσή τους είναι φιλική. Έχουν αρκετά αναπτυγμένη τεχνολογία. Τα σκάφη τους είναι από δύο μέχρι δέκα μέτρα και κατασκευασμένα με μεγάλη επιτηδειότητα. Τα μεγαλύτερα είναι ιστιοφόρα και σίγουρα μπορούν να ταξιδέψουν μέχρι τριακόσιες λεύγες. Το τοπίο μάς έχει γοητεύσει. Είναι ένας μικρός παράδεισος. Ύστερα από τόση ταλαιπωρία στη θάλασσα, αποφασίσαμε να περάσουμε εκεί μια εβδομάδα.
10 Ιουνίου
Τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Ο Φερνάρντο έχει προβλήματα με την κοιλιά του. Πρέπει να έφαγε κάτι που τον πείραξε. Εδώ υπάρχουν πολλά άγνωστα είδη φυτών. Οι καρποί έχουν ελκυστική όψη αλλά
μερικοί μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Κατά τη γνώμη μου αποκλείεται δόλια ενέργεια από τους ιθαγενείς. Ήδη προσφέρθηκαν να μας βοηθήσουν, καθώς έχουμε αρχίσει να συνεννοούμαστε στοιχειωδώς.
11 Ιουνίου
Η κατάσταση της υγείας τού Φερνάρντο παραμένει στάσιμη. Ευτυχώς δε δείχνει να πονάει. Οι ιθαγενείς τού έδωσαν ένα ποτό και το σώμα του βρίσκεται σε μια ατονία. Ελπίζω να μην τον βλάψει. Δύο ναύτες μου παρουσίασαν παρόμοια συμπτώματα. Έχω απαγορεύσει στο πλήρωμα να τρώει οτιδήποτε έξω από το πλοίο. Την προμήθεια του νερού την ελέγχω προσωπικά.
14 Ιουνίου
Η υγεία των ανδρών δε βελτιώνεται. Προβληματίζομαι για το τι πρέπει να γίνει. Ευτυχώς το περιβάλλον στο νησί είναι ευχάριστο και το πλήρωμα δε δυσανασχετεί. Καταλαβαίνω όμως ότι σε όλους λείπουν οι οικογένειές τους. Παρόλο που δεν μπορώ να περιμένω πολύ, θα αναβάλω για λίγες μέρες την αναχώρηση, μέχρι να αναρρώσουν οι ναύτες.
20 Ιουνίου
Έχουν περάσει δέκα μέρες και η υγεία τού Φερνάρντο και του ενός ναύτη δεν καλυτέρεψε. Ο άλλος σηκώθηκε και θα μας ακολουθήσει. Αποφασίσαμε να φύγουμε σε δύο μέρες. Αν μέχρι τότε ο Φερνάρντο δε γιατρευτεί, θα κυβερνήσει ο δεύτερος. Φοβάμαι ότι και ο άλλος ναύτης δεν έχει πολλές δυνάμεις. Οι ιθαγενείς εξακολουθούν να τους ποτίζουν μ’ εκείνο το άγνωστο ποτό που τους ανακουφίζει.
22 Ιουνίου
Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο. Σαλπάραμε για νοτιοδυτικά. Ελπίζω οι άνδρες που άφησα πίσω μου να αναλάβουν τις δυνάμεις τους και να επιστρέψουν στην πατρίδα. Δε θα είναι δύσκολο να φτάσουν πρώτα σ’ ένα μεγαλύτερο κατοικημένο νησί. Άφησα μια πυξίδα στον Φερνάρντο και του ευχήθηκα να αναρρώσει γρήγορα. Η κατάσταση του άλλου ναύτη είχε χειροτερέψει πολύ.
23 Ιουνίου
Καθώς περνάω τους κάβους, μένω κατάπληκτος από τους πολλούς και ομοιόμορφους βράχους που βλέπω στην ανατολική πλευρά τού νησιού. Έχουν γεωμετρικά σχήματα και θαρρείς ότι τους έφτιαξε ανθρώπινο χέρι. Προχωρώντας, τους παρατήρησα και από μια άλλη οπτική γωνία. Κατάλαβα ότι το νερό ανάμεσά τους σχηματίζει κανάλια. Μερικοί είναι πελώριοι. Υπάρχουν ίσως περισσότερα από εκατό τέτοια μικρά νησιά. Πολύ θα ήθελα να τα δω από πιο κοντά, αλλά έχει πολλούς υφάλους. Δε θέλω να διακινδυνέψω πλησιάζοντας περισσότερο.

«Ποιο νησί λες να περιγράφει ο Ραφαέλ;»
«Δεν έχω ιδέα. Τόσα που είναι εκεί πέρα, δε θα βγάλουμε εύκολα άκρη. Ας δούμε παρακάτω, μήπως έχει περισσότερες πληροφορίες».
«Θα το μελετήσουμε πιο προσεκτικά, όταν έρθει η ώρα. Συνέχισε, Χουάν».

25 Ιουνίου
Φτάσαμε στις βόρειες ακτές τής Νέας Γουινέας. Η ορατότητα είναι κακή. Αναγκαστήκαμε να μείνουμε αρόδο. Η ομίχλη στο νησί ήταν πυκνή και βρήκαμε νερό με δυσκολία, στέλνοντας δυο βάρκες στην ακτή. Δε συναντήσαμε ούτε έναν ιθαγενή.
28 Ιουνίου
Βρισκόμαστε περικυκλωμένοι από τα νησιά τού αρχιπελάγους τής Ινδονησίας. Καταφέραμε να βρούμε ένα πέρασμα νότια της Σουμάτρας. Αριστερά στον ορίζοντα ο ουρανός είναι γκρίζος από τον καπνό των ηφαιστείων τής Ιάβας.
3 Ιουλίου
Βρισκόμαστε στη μέση τού Ινδικού Ωκεανού. Εδώ και πέντε μέρες βλέπουμε συνέχεια ουρανό και θάλασσα. Πορεία νοτιοδυτικά.
5 Ιουλίου
Το νερό τελειώνει. Ευτυχώς στον ορίζοντα βλέπουμε στεριά. Σύμφωνα με τον χάρτη πλησιάζουμε στη Μαδαγασκάρη.
6 Ιουλίου
Η ποικιλία τής βλάστησης και των ζώων τού νησιού μάς έκαναν μεγάλη εντύπωση. Κανένας μας δεν έχει ξαναδεί τέτοια ποικιλία από φυτά και ζώα, ιδίως πιθήκους. Ο γιατρός μάζεψε δείγματα από εξωτικά φυτά και τα διατηρεί στο ιατρείο του. Το τοπίο είναι μαγευτικό. Είμαστε τυχεροί που αυτό το μέρος τής Γης θυμίζει έναν μικρό παράδεισο. Είναι μια καλή ευκαιρία για όλους να περάσουμε λίγες μέρες στη στεριά.
12 Ιουλίου
Περάσαμε το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Ανεφοδιαστήκαμε με νερό στην Πόλη τού Ακρωτηρίου.
16 Ιουλίου
Ύστερα από χίλια εφτακόσια μίλια πορείας βορειοδυτικά από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, περάσαμε ανοιχτά από το μικρό νησί τής Αγίας Ελένης. Δυστυχώς στα πληρώματα και των δύο καραβιών υπάρχουν αρκετοί άρρωστοι και πρέπει να πιάσουμε στεριά όσο το δυνατό γρηγορότερα. Υποχρεωτικά αλλάζουμε ρότα και κατευθυνόμαστε βορειοανατολικά, στις δυτικές ακτές τής Αφρικής. Ο καιρός επιδεινώθηκε και η θάλασσα φουσκώνει.
17 Ιουλίου
Μεγάλη θαλασσοταραχή. Με δυσκολία έχουμε τον έλεγχο στα πλοία. Παρά λίγο να χτυπήσουν μεταξύ τους. Η “Σάντα Έλενα” έχει πάθει σοβαρές ζημιές.
19 Ιουλίου
Η αρρώστια και στα δύο πλοία έχει προσβάλει σχεδόν όλο το πλήρωμα. Μόλις περάσαμε τον ισημερινό. Ευτυχώς βλέπουμε στεριά ανατολικά. Πίσω από ένα ακρωτήριο βρήκαμε ένα φυσικό λιμάνι κοντά στις εκβολές ενός ποταμού, όπου δέσαμε. Μόνο από το δικό μου πλήρωμα, έχουν χαθεί από την αρρώστια έντεκα άνδρες. Οι γιατροί και των δύο πλοίων έχουν πεθάνει. Το πλοίο μου δεν μπορεί να κυβερνηθεί εύκολα με το πλήρωμα που διαθέτω. Το άλλο πλοίο έχει πάθει μεγάλες αβαρίες από τη θαλασσοταραχή. Πρέπει να μείνει για επιδιορθώσεις για τρεις τουλάχιστο εβδομάδες, με την προϋπόθεση ότι οι άντρες που έχουν απομείνει θα εργαστούν με όλες τους τις δυνάμεις.
20 Ιουλίου
Συναντούμε τους κατοίκους τής περιοχής. Έχουν μικρό ανάστημα αλλά είναι θαρραλέοι. Δεν έδειξαν να φοβούνται ούτε εμάς που είμαστε λευκοί και με πολύ διαφορετική εμφάνιση, ούτε τα πλοία μας. Τα πλησίαζαν στην αρχή με μονόξυλα, αργότερα με μεγαλύτερες πιρόγες και τα εξέταζαν αρκετή ώρα, χωρίς όμως να δείχνουν ότι έβλεπαν τόσο μεγάλα πλοία για πρώτη φορά.
22 Ιουλίου
Έχω επιδιορθώσει τις περισσότερες ζημιές στο δικό μου πλοίο. Οι ιθαγενείς, με τους οποίους έχουμε εξοικειωθεί αρκετά, μας έχουν προσφέρει τοπικά αγαθά, ενώ εμείς τους δώσαμε ρούχα και διάφορα μικροαντικείμενα. Δεν τους εντυπωσίασαν πολύ, αλλά τους έκαναν πιο φιλικούς. Μας έχουν οδηγήσει μέχρι το χωριό τους, που βρίσκεται μια ώρα μακριά από την ακτή. Γνωρίζουμε καινούργια ήθη και έθιμα. Βλέπουμε τα πρόσωπα και τα κορμιά τους ζωγραφισμένα με ώχρα. Οι ιθαγενείς κατασκευάζουν πολλά ξύλινα αγάλματα με διάφορες μορφές. Τα λαξεύουν με προσοχή, δείχνοντας μεγάλο σεβασμό στα έργα που δημιουργούν. Κάποιοι φορούν στο λαιμό τους έναν σταυρό. Αμφιβάλλω πολύ όμως αν γνωρίζουν τι σημαίνει. Πιθανότατα να πέρασαν από εκεί τα προηγούμενα χρόνια ιεραπόστολοι, καθώς κάποιοι γνωρίζουν λίγες γαλλικές λέξεις.
23 Ιουλίου
Παίρνω λίγους άνδρες από το πλήρωμα του Πάολο, όσους για να μπορέσω να φτάσω στην πατρίδα μου. Ο Πάολο είναι βαριά άρρωστος, όπως και μερικοί ακόμα ναύτες. Έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο Θεό. Θα περιμένω λίγες μέρες μέχρι να ξαναπάρουν δυνάμεις. Οι ιθαγενείς φαίνεται ότι έχουν αρκετές γνώσεις πρακτικής ιατρικής. Η περιοχή είναι γεμάτη με άγνωστα βότανα και οι ντόπιοι δείχνουν να γνωρίζουν καλά τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Ο αρχηγός τής φυλής, που δείχνει ότι έχει γνώσεις ιατρικής, μας δίνει να καταλάβουμε ότι μπορεί να θεραπεύσει τον Πάολο. Όταν τον ξεντύνουν, βρίσκουν επάνω του το πάνινο σακουλάκι με το κρυμμένο μετάλλιο και το θαυμάζουν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκείνο είναι η αιτία τού κακού και πρέπει να απομακρυνθεί από το σώμα του. Είμαι βέβαιος ότι το κάνουν με δόλο γιατί τους εντυπωσίασε και θέλουν να το αποκτήσουν. Για να αρχίσει τη θεραπεία, ο αρχηγός λέει ότι πρέπει να το ενσωματώσει στο ιερό τους είδωλο, που έχουν εδώ και γενιές. Είναι ένα ξύλινο κατασκεύασμα πάνω από δυο μέτρα ψηλό. Δεν μπορώ να εμποδίσω το έργο του, αν θέλω να γίνει καλά ο φίλος μου.

«Κοίτα!» διέκοψε η Τζέιν. «Το έχει σχεδιάσει στο περιθώριο».
«Πράγματι… Με τι λεπτομέρειες! Θαρρείς ότι έχει σχεδιάσει ακόμα και το μετάλλιο στο στήθος του!»
«Συνέχισε, έχει μεγάλο ενδιαφέρον!»

Το άγαλμα αποτελείται από ένα ανδρικό και ένα γυναικείο σώμα σε φυσικό μέγεθος, ενωμένα στην πλάτη και λαξευμένα σε έναν μονοκόμματο μαύρο κορμό από έβενο. Τα μάτια είναι ένθετα, κατασκευασμένα από ελεφαντόδοντο και ζωγραφισμένα. Στο στήθος τής γυναίκας και του άντρα έχουν τοποθετήσει κοσμήματα, επίσης από ελεφαντόδοντο, στερεωμένα με ισχυρή κόλλα που βγάζουν από τη φλούδα ενός άγνωστου δέντρου. Τώρα δείχνουν να θέλουν να ενσωματώσουν επάνω του και το μετάλλιο. Ο Πάολο έχει πυρετό, δεν μπορεί να αντιδράσει κι εγώ δεν έχω το δικαίωμα να σβήσω έστω κι αυτήν την ελάχιστη ελπίδα θεραπείας του.
Το ίδιο βράδυ οι ιθαγενείς ανεβαίνουν στον κοντινό λόφο, που τη μέρα είναι συνέχεια χαμένος στην ομίχλη. Εκεί ετοιμάζουν μια τελετή για να διώξουν το “κακό πνεύμα” από το σώμα τού Πάολο. Ζητούν τη βοήθεια της “Θεάς της Νύχτας”. Όσο κι αν εγώ δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους δεισιδαιμονίες και παγανιστικές τελετές, οφείλω να ομολογήσω ότι είναι η μόνη ελπίδα που απομένει. Το ξύλινο είδωλο το μεταφέρουν και το σηκώνουν όρθιο έξι άντρες. Το μετάλλιο βρίσκεται τώρα σφηνωμένο επάνω του και λάμπει σαν άστρο στο φως τού ολόγιομου φεγγαριού.
Η τελετή τελείωσε, αλλά ο Πάολο παραμένει στην ίδια κατάσταση. Ο αρχηγός-μάγος τού έδωσε ένα αφέψημα με διάφορα βότανα και ο πυρετός του κάπως υποχώρησε. Δεν ελπίζω όμως σε σπουδαία αποτελέσματα.
24 Ιουλίου
Η κατάσταση του Πάολο παραμένει σταθερή, εγώ όμως δεν μπορώ να περιμένω περισσότερο. Επειδή αποφεύγουμε αυτά που τρώνε οι ιθαγενείς, φοβάμαι ότι τα τρόφιμά μας θα εξαντληθούν. Πρέπει οπωσδήποτε να φύγω. Αναχωρώ το πρωί με την πλημμυρίδα, με βαριά καρδιά.
31 Ιουλίου
Έχω μια εβδομάδα που σαλπάρισα και δεν ξέρω τι απέγιναν οι συμπατριώτες μου σ’ εκείνη τη γη… Ευτυχώς, κάποιοι από αυτούς ήξεραν λίγα γαλλικά και μπορούσαν κάπως να συνεννοηθούν. Ίσως αργότερα έρχονταν σε επαφή και με κάποιο ιεραπόστολο. Για να μπορέσουν να φύγουν από εκείνα τα μέρη πρέπει υποχρεωτικά να επιδιορθώσουν πρώτα τις σοβαρές ζημίες τού “Σάντα Έλενα”.
10 Αυγούστου
Έχω προβλήματα με το σκάφος μου, αλλά νιώθω υποχρεωμένος να μη χάνω το κουράγιο μου. Παρόλο που πλησιάζω στον προορισμό μου, καθυστερώ γιατί έχω χάσει ακόμα δύο άντρες από αρρώστια και το σκάφος δεν είναι σε καλή κατάσταση. Αναρωτιέμαι πόσοι τελικά θα επιζήσουμε από αυτήν την περιπέτεια. Ποιους άραγε θα συναντήσω στο μέρος που ορίσαμε να συναντηθούμε;
12 Αυγούστου
Έχασα ακόμα έναν άνδρα. Έχω τρόφιμα μόνο για τρεις μέρες ταξίδι.
14 Αυγούστου
Επιτέλους η στεριά τής Ισπανίας! Όλοι όσοι βρισκόμαστε στο καράβι ανεβήκαμε στο κατάστρωμα και είμαστε συγκινημένοι. Ο καθένας εκδηλώνεται με τον δικό του τρόπο. Μόλις πατήσω στη στεριά θα φροντίσω να μάθω αν υπάρχουν νέα από τους άλλους ναυτικούς τής αποστολής μας.
24 Δεκεμβρίου
Ξαναγράφω στο ημερολόγιο ύστερα από τέσσερις μήνες, παραμονή Χριστουγέννων. Θέλω να σημειώσω ότι απ’ όσους ξεκινήσαμε, μόνο εγώ και όσοι απέμειναν από το δικό μου πλήρωμα έμαθα μέχρι τώρα ότι ξαναπατήσαμε το χώμα της Ισπανίας. Δεν ξέρω αν το “Σάντα Έλενα” ή έστω κάποιοι ναύτες του κατάφεραν ή θα καταφέρουν να φτάσουν ποτέ στην πατρίδα μας. Τόσο ο Πάολο όσο και ο Φερνάρντο μάλλον άφησαν την ψυχή τους σ’ εκείνους τους αφιλόξενους τόπους. Ελπίζω τουλάχιστο να μην ταλαιπωρήθηκαν στις τελευταίες ώρες τής ζωής τους.

Όταν ο Χουάν τελείωσε την ανάγνωση και μετάφραση του ημερολογίου, η Τζέιν σχολίασε:
«Λείπει όμως το πρώτο μισό! Σίγουρα θα περιείχε πολύτιμα στοιχεία».
«Θυμάσαι σε ποια ημερομηνία τελείωνε το ημερολόγιο του Χιμένεθ; Εννοώ πότε σταμάτησε να γράφει στο πλοίο».
«Νομίζω στις 20 Μαΐου».
«Σωστά. Αν λογαριάσεις τις καθυστερήσεις των πλοίων εξαιτίας των καιρικών συνθηκών και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει στεριά ανάμεσα στο Νησί τού Πάσχα και το σημείο που βρίσκονταν τα σκάφη στις αρχές τού Ιουνίου, δεν υπάρχουν μεγάλα κενά και μάλλον δε χάνουμε σπουδαίες πληροφορίες. Ουσιαστικά αυτό το ημερολόγιο είναι μια συνέχεια του προηγούμενου».
«Έχεις δίκιο. Θα πρέπει μόνο τώρα να το μελετήσουμε πολύ προσεκτικά για να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα. Εξάλλου μέσα στο κουτί υπάρχουν κι ένα σωρό άλλα έγγραφα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας».
Καθώς οι περιγραφές τού πλοίαρχου Μαχάδο είχαν γίνει πριν από τριακόσια χρόνια, ίσως κάποιος θα αμφέβαλλε για την αξιοπιστία τους. Περισσότερο για εκείνες που σχετίζονταν με την ακρίβεια των θέσεων των τόπων που επισκέφθηκε. Ωστόσο, καθώς εκείνος ο στόλος είχε τα πιο σύγχρονα για την εποχή εκείνη όργανα μέτρησης, ο έμπειρος πλοίαρχος θα μπορούσε να προσδιορίζει με ικανοποιητική προσέγγιση το στίγμα των περιοχών στις οποίες αναφερόταν.
Ανοίγοντας τον χάρτη, χάθηκαν στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό με τον τεράστιο αριθμό των νησιών τής Ωκεανίας. Στο ημερολόγιο δεν αναφερόταν κανένα ορόσημο κοντά στο νησί στο οποίο διαδραματίστηκαν τα σημαντικότερα γεγονότα. Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε στη Μικρονησία ή την Πολυνησία. Όταν γράφονταν εκείνες οι σελίδες τού ημερολογίου, οι Ισπανοί είχαν ήδη αποικίσει και τις Φιλιππίνες.
Προκειμένου να μη συνεχίσουν με υποθέσεις και χάσιμο χρόνου, αποφάσισαν να προχωρήσουν στον λιγότερο ασαφή προορισμό και να αφήσουν για αργότερα το πιο μακρινό και, κατά πάσα πιθανότητα, πιο επίπονο ταξίδι.

Μια από τις πιο δύσκολες φάσεις τής πρώτης εξερεύνησης που θα έκαναν στην Αφρική, ήταν να εξακριβώσουν σε ποια περιοχή είχε αφήσει ο πλοίαρχος το μετάλλιο στους ιθαγενείς, καθώς το τοπίο άλλαξε πολύ τους τελευταίους τρεις αιώνες. Δεν υπήρχε καμιά πληροφορία, παρά μόνο το στίγμα που έδινε το ημερολόγιο, αν βέβαια μπορούσε να λογαριαστεί για στίγμα η περιγραφή εκείνης της ακτής. Ακόμα και η ακτογραμμή διαφοροποιήθηκε, εξαιτίας των προσχώσεων των μεγάλων ποταμών τής κεντροδυτικής Αφρικής.
Η συνέχεια, βέβαια, θα ήταν ακόμα δυσκολότερη, καθώς τα χωριά κάθε τόσο καταστρέφονταν και ξαναχτίζονταν, συχνά σε διαφορετικά μέρη, οι φυλές πολεμούσαν, υποδουλώνονταν και μετακινούνταν. Ωστόσο, δεν είχαν καλύτερη επιλογή.
Σύμφωνα με τον χάρτη, τις περιγραφές και τα πρώτα συμπεράσματα, η παγανιστική τελετή των ιθαγενών για την αποκατάσταση της υγείας τού Πάολο είχε γίνει σε κάποια κατοικημένη ή ακατοίκητη τώρα περιοχή τής Γκαμπόν. Με βάση τις πιο ουσιαστικές πληροφορίες από το ημερολόγιο, η κοντινότερη σημερινή πόλη στην ακτή που έδεσαν τα ισπανικά πλοία, έπρεπε να είναι το Πορτ Ζεντίλ.
Γνωρίζοντας σαφώς περισσότερα για τον τόπο εκείνο, δεν άργησαν να συμφωνήσουν για το πού θα γινόταν το επόμενο ταξίδι τους. Αν μπορούσαν θα έφευγαν την επόμενη κιόλας μέρα. Ο χειμώνας όμως δεν είχε περάσει. Ακόμα και στην αφρικανική χώρα που θα πήγαιναν, οι συνθήκες αυτήν την εποχή είναι αντίξοες· πολύ περισσότερο για ένα ταξίδι με τέτοιες απαιτήσεις. Η αναχώρηση έπρεπε να προγραμματιστεί οπωσδήποτε μετά το τέλος τής εποχής των βροχών, όταν ο καιρός θα άρχιζε να βελτιώνεται.
Ο κυριότερος όμως λόγος γι’ αυτή την αναμονή, ήταν ότι ο Χουάν έπρεπε να ολοκληρώσει με τους συναδέλφους του την εργασία που είχε για το πανεπιστήμιο. Εξαιτίας της μεσολάβησης όλων αυτών των γεγονότων, είχε απομακρυνθεί από το κλίμα της και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί τώρα με την ίδια ευκολία.
Όσο κι αν η Τζέιν δεν ξεχνούσε το Μπράιτον και τις υποχρεώσεις που άφησε πίσω της, δεν μπορούσε να αφήσει μόνο τον αγαπημένο της, ιδιαίτερα τώρα σ’ εκείνη τη φάση τής εντατικής προετοιμασίας. Έπρεπε να βρίσκεται οπωσδήποτε δίπλα του, να του συμπαραστέκεται και να τον βοηθάει με τον τρόπο της. Από την άλλη όμως, δεν ήθελε να κάνει κατάχρηση της εμπιστοσύνης τού εργοδότη της. Μπροστά σ’ αυτό το δίλημμα, θεώρησε ως καλύτερη λύση να επικοινωνήσει με τον Μαρκ Σέλαρ και να του ζητήσει μια πίστωση χρόνου. Παρόλο που η συνομιλία που είχαν ήταν σύντομη, ο Σέλαρ υποψιάστηκε ότι η Τζέιν είχε αρχίσει να σχεδιάζει το μέλλον της πολύ διαφορετικά, αλλά δε θέλησε να το σχολιάσει.


Ο Χουάν αφιέρωνε καθημερινά τις περισσότερες ώρες για την ολοκλήρωση της έρευνάς του. Η πίεση του χρόνου και το άγχος για ένα άριστο αποτέλεσμα είχαν αρχίσει να φανερώνουν τα σημάδια μιας αναπόφευκτης κόπωσης. Στην κατάσταση που βρισκόταν, οποιαδήποτε απασχόλησή του σχετιζόταν με το νέο τους ταξίδι, μόνο ελεύθερος χρόνος δε θα μπορούσε να θεωρηθεί γι’ αυτόν. Αναγκάστηκε λοιπόν από την Τζέιν να αφήσει τον προγραμματισμό του αποκλειστικά στα χέρια της.
Η ευχάριστη παρένθεση ήταν ότι εκείνες τις μέρες έφτασαν τα αποτελέσματα που του έστειλε ο Πέδρο, από το Πανεπιστήμιο του Σαντιάγκο. Καθώς συμφωνούσαν με όλες τις υποθέσεις που είχε κάνει, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να επιθυμήσει εκείνη την ώρα. Αισθάνθηκε μεγάλη ικανοποίηση και ένοιωσε να φεύγει ένα μεγάλο μέρος από την κούραση που είχε συσσωρευτεί.
Ο φίλος του είχε προθυμοποιηθεί να τον βοηθήσει και να διασταυρώσει ορισμένα στοιχεία που του είχε αφήσει, ώστε να επιβεβαιώσει τα πορίσματά του. Προσδιόρισε κι εκείνος τα δείγματα και κάνοντας τη γενετική τους ανάλυση, ανακάλυψαν ένα νέο είδος για την επιστήμη. Ήταν ένα από εκείνα τα μικρά βρυόφυτα που είχε συλλέξει ο Χουάν, κοντά στον κρατήρα τού μεγαλύτερου ηφαιστείου τού Ράπα Νούι. Μ’ αυτά τα αποτελέσματα τεκμηριώθηκαν βασικά συμπεράσματα της εργασίας και συμπληρώθηκαν τα κενά τού σχεδιασμένου εξελικτικού δέντρου.

Η Τζέιν ήταν τώρα περισσότερο από κάθε φορά αφοσιωμένη στην καινούργια της οικογένεια. Οι γονείς τού Χουάν την περιέβαλλαν με μεγάλη στοργή και είχε γίνει η νέα αδελφή τής Μαργαρίτας. Ένα μεγάλο μέρος τού χρόνου της το διέθετε πάντα για να συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικές με τη νέα τους αποστολή στη Μαύρη Ήπειρο. Τα στοιχεία όμως δεν ήταν αρκετά και άρχισε να αποθαρρύνεται. Ωστόσο, απέφυγε να συζητήσει με τον Χουάν για το αδιέξοδο που έφτασε. Δεν ήθελε να χαλάσει τη θετική του διάθεση, που τόσο χρειαζόταν εκείνη την περίοδο.
Στη συμπεριφορά της ωστόσο είχε αρχίσει να εκδηλώνεται η απογοήτευση από την ελάχιστη πρόοδο που σημείωσε. Η ψυχολογία της επηρεαζόταν αρνητικά ολοένα και περισσότερο. Πρώτη πρόσεξε αυτά τα συμπτώματα η Μαργαρίτα, που προσπαθούσε από μέρες να την πείσει να αφιερώνει λιγότερο χρόνο σ’ αυτήν την υπόθεση και να ασχοληθεί πιο πολύ με τον εαυτό της. Συχνά την παρότρυνε να ψωνίσουν από τα καταστήματα της λεωφόρου Γκράθια ή να περάσουν την ώρα τους, συζητώντας σε μια καφετερία. Με κάθε ευκαιρία η Τζέιν θυμόταν τους φίλους της στο Μπράιτον, στέλνοντας κάρτες με τις πιο όμορφες φωτογραφίες τής πόλης.